De eerste dag
Blijf op de hoogte en volg Zenna
01 Februari 2014 | Kenia, Nairobi
Zoo :) ik ben gisteren dus goed aangekomen! Vlucht was prima alleen bij aankomst op het vliegveld in Nairobi waren er wat problemen met het krijgen van een visa. Ik kon namelijk alleen maar met cash betalen en de pinautomaat was kapot. Toen moest ik maar gaan pinnen bij een automaat buiten het vliegveld. Dus liep ik gewoon al buiten zonder visa om zoals ze vroegen 4000 KSH te pinnen. Nadat ik met wat moeite weer het vliegveld via no entry inkwam zei de meneer dat ik 5000 KSH moest hebben.. Dus ik weer terug om nog een 1000 KSH te pinnen. Toen gaf die me mijn paspoort en zei hij yes youre fine bye. En ik had zoiets van en al die andere mensen die vingerafdrukken moesten geven en foto’s moesten nemen? Maarja het was ondertussen al 1.5 uur later en Maria moest de hele tijd op mij wachten dus was het thankyou bye! (het krijgen van m'n visa duurde eigenlijk nog langer met nog meer gedoe en wachttijden en rare kantoortjes maar dit lijkt me even genoeg informatie)
Buiten stonden Maria, Sara en de manager van de stichting op mij te wachten met het bordje ‘ZENAH STICHTING IMANI ZENAH’. Ik was zelf vooral de gele sjaal van Maria aan het zoeken maar toen vroeg de meneer met het bordje vroeg is this your name?Zei ik yes! zo ongeveer. Maar ik denk niet dat hij dat verstond maar dat maakt verder niet uit. We gingen toen met het busje van Imani naar de compound rijden waar ik slaap. En dat busje maakte me een lawaai, na een paar minuten was ik er helemaal aan gewend maar toch was dat het eerste wat ik dacht. Maar toen, na 1 minuut kwamen we in een file terecht waarvan je dacht dat het een grote kettingbotsing was. Iedereen reed door elkaar auto’s stonden dwars schuin en allemaal 1cm van elkaar af of gewoon tegen elkaar aan. Blijkbaar waren de mensen die naar het vliegveld toe moesten en ook die terug kwamen. De auto’s die een vlucht moesten halen hadden natuurlijk haast dus begonnen over met gras te rijden naast de weg waar ik me toen erg over verbaasde. Maar het blijkt dat dat gras beter was dan veel andere wegen hier :O. Ook stapten er mensen uit die besloten dat ze met hun koffer slepend door de oneindige rij auto's het vliegtuig misschien wel zouden halen. Toen we uiteindelijk uit die rare file waren, waarbij we een paar keer rustig tegen andere auto’s aanreden, bleven we aan de linkerkant rijden wat erg wennen was. Heb dat wel vaker meegemaakt maar hier is het toch anders omdat de weg vooool met gaten zit. Echt hé tis niet gewoon asfalt(meestal sowieso zand) met soms wat hobbels maar gewoon gaten waar je omheen moet rijden. Dus dan zitten ze te slingeren op die wegen en ondertussen komen er ook nog tegenliggers die je rechts voorbij gaan.. Aldus de eerste rit was voor mij al een hele ervaring. Oja heel random zitten er om de 30 meter bumps, drempels dus. God mag weten waar ze voor zijn want al die gaten lijken me genoeg drempels. Die drempels zijn trouwens echt 1 meter hoog.
In het huis was Harrie er want hij woont daar. Ik heb een kamer voor mezelf en nu slaapt Sara er ook. Zondag komen er nieuwe vrijwilligers; een moeder met haar zoon. Het huis is heel luxe we hebben alleen soms geen water waardoor je niet kan doorspoelen etc. Harrie was erg aardig en had meteen wat dingen uitgelegd alleen was het ondertussen 23:30 dus ik was een beetje moe. Ben vrij wel gelijk gaan douche en naar bed gegaan.
Goed geslapen in zo’n vreemd bed! Om 10 uur ging ik met Harrie mister Tom ophalen. Mister Tom heeft in het westen van Kenia een weeshuis en voor zover ik het goed begrepen heb wil hij graag dat Harrie hem gaat steunen. Harrie ging mister Tom en mij Imani A en B laten zien. Eerst gingen we naar Imani A, nu kon ik tijdens de rit alles wat beter zien en we zitten dus in de wijk Kayole waar het echt Afrika is (zegt Harrie). Langs de weg lopen allemaal Afrikanen en ik kijk mn ogen uit. Op de een of andere manier had ik verwacht dat de hoofdstad niet zo zou zijn. Het is echt armoede. Imani A is waar de stichting is begonnen, voordat je daar door de poort kan rij je door een straat waar een markt is. Straks moet ik zelf met de bus naar het werk en over die markt etc lopen (spannend!!!). Oja die drempels hebben dus wel een functie want de busjes die er rijden zijn crazy en killing. Zij rijden gewoon overal overheen en houden met niemand rekening.
In Imani A zitten de kinderen tot 3 jaar, hier ga ik dus werken. Er is een babyhouse met de echte kleintjes. De kinderen waren allemaal heel schattig en ze gingen steeds liedjes zingen als we kwamen (of weggingen). Daarna gingen we naar Imani B, dat is een stuk groter de kinderen gaan hier na imani A heen, ik weet niet tot hoe oud ze daar precies blijven. We kregen daar thee met een keniaanse lekkernij sorry ik ben even vergeten hoe het heet maar het was heel lekker! Soort zoete bladerdeeg. Voordat je gaat eten moet je je handen wassen omdat je veel met je handen eet. We kregen eerst dus een warm handdoekje, verzorgd door een van de kinderen :) Zij schonk ook de thee in enzo heel lief. Bij Imani B hadden ze een ‘boerderij’ met koeien,kippen, geiten en ganzen die zorgde voor melk en eieren. (weet niet waar de ganzen voor zorgde). Ook konijnen die ze als huisdieren hadden want dat is goed voor de ontwikkeling. Alleen vinden de kinderen daar het geen probleem als deze konijntjes met kerst gegeten worden. We hadden daar gelunched met de kinderen samen, voor het eten gaan ze met zijn allen in een kring staan en zingen en bidden. Wij gingen ook in de kring staan en de kinderen wilden graag naast mij staan dus trokken ze steeds het handje die ik vast had los. We hadden rijst met bonen gegeten heel lekker! de kip laten liggen dat was beter zei Harrie. Iedereen was trouwens heel aardig en begroette je de hele tijd vroeg hoe het met je ging maar dit schijnt een gewoonte te zijn.
Hij wilde in de namiddag mij nog het centrum laten zien en samen met Sara ergens gaan eten maar dit kon helaas niet doorgaan door redenen die ik beter niet kon vertellen volgens Harrie. Harrie en ik zijn net nog wel naar de mall geweest hier op het terrein en hij heeft mij de supermarkt(die super groot was), de gym(waar ik met veel korting mag komen sporten) en de andere winkeltjes laten zien.
Nou dit zijn wat dingen die ik heb meegemaakt! Ik ga niet altijd zo uitgebreid vertellen denk ik maar de eerste keer natuurlijk wel. Al met al is het dus lekker warm (lees heet, lees verbrand nu al) en zijn de mensen hartstikke aardig. Maandag mag ik gaan beginnen met werken en daar heb ik hartstikke zin in! Ik heb wel echt het idee dat ze mij daar goed kunnen gebruiken. Over Kenia en Nairobi zal ik nog wel veel te weten komen maar tot nu toe heb ik mij vooral verbaasd over de armoede. Liefsss!
Buiten stonden Maria, Sara en de manager van de stichting op mij te wachten met het bordje ‘ZENAH STICHTING IMANI ZENAH’. Ik was zelf vooral de gele sjaal van Maria aan het zoeken maar toen vroeg de meneer met het bordje vroeg is this your name?Zei ik yes! zo ongeveer. Maar ik denk niet dat hij dat verstond maar dat maakt verder niet uit. We gingen toen met het busje van Imani naar de compound rijden waar ik slaap. En dat busje maakte me een lawaai, na een paar minuten was ik er helemaal aan gewend maar toch was dat het eerste wat ik dacht. Maar toen, na 1 minuut kwamen we in een file terecht waarvan je dacht dat het een grote kettingbotsing was. Iedereen reed door elkaar auto’s stonden dwars schuin en allemaal 1cm van elkaar af of gewoon tegen elkaar aan. Blijkbaar waren de mensen die naar het vliegveld toe moesten en ook die terug kwamen. De auto’s die een vlucht moesten halen hadden natuurlijk haast dus begonnen over met gras te rijden naast de weg waar ik me toen erg over verbaasde. Maar het blijkt dat dat gras beter was dan veel andere wegen hier :O. Ook stapten er mensen uit die besloten dat ze met hun koffer slepend door de oneindige rij auto's het vliegtuig misschien wel zouden halen. Toen we uiteindelijk uit die rare file waren, waarbij we een paar keer rustig tegen andere auto’s aanreden, bleven we aan de linkerkant rijden wat erg wennen was. Heb dat wel vaker meegemaakt maar hier is het toch anders omdat de weg vooool met gaten zit. Echt hé tis niet gewoon asfalt(meestal sowieso zand) met soms wat hobbels maar gewoon gaten waar je omheen moet rijden. Dus dan zitten ze te slingeren op die wegen en ondertussen komen er ook nog tegenliggers die je rechts voorbij gaan.. Aldus de eerste rit was voor mij al een hele ervaring. Oja heel random zitten er om de 30 meter bumps, drempels dus. God mag weten waar ze voor zijn want al die gaten lijken me genoeg drempels. Die drempels zijn trouwens echt 1 meter hoog.
In het huis was Harrie er want hij woont daar. Ik heb een kamer voor mezelf en nu slaapt Sara er ook. Zondag komen er nieuwe vrijwilligers; een moeder met haar zoon. Het huis is heel luxe we hebben alleen soms geen water waardoor je niet kan doorspoelen etc. Harrie was erg aardig en had meteen wat dingen uitgelegd alleen was het ondertussen 23:30 dus ik was een beetje moe. Ben vrij wel gelijk gaan douche en naar bed gegaan.
Goed geslapen in zo’n vreemd bed! Om 10 uur ging ik met Harrie mister Tom ophalen. Mister Tom heeft in het westen van Kenia een weeshuis en voor zover ik het goed begrepen heb wil hij graag dat Harrie hem gaat steunen. Harrie ging mister Tom en mij Imani A en B laten zien. Eerst gingen we naar Imani A, nu kon ik tijdens de rit alles wat beter zien en we zitten dus in de wijk Kayole waar het echt Afrika is (zegt Harrie). Langs de weg lopen allemaal Afrikanen en ik kijk mn ogen uit. Op de een of andere manier had ik verwacht dat de hoofdstad niet zo zou zijn. Het is echt armoede. Imani A is waar de stichting is begonnen, voordat je daar door de poort kan rij je door een straat waar een markt is. Straks moet ik zelf met de bus naar het werk en over die markt etc lopen (spannend!!!). Oja die drempels hebben dus wel een functie want de busjes die er rijden zijn crazy en killing. Zij rijden gewoon overal overheen en houden met niemand rekening.
In Imani A zitten de kinderen tot 3 jaar, hier ga ik dus werken. Er is een babyhouse met de echte kleintjes. De kinderen waren allemaal heel schattig en ze gingen steeds liedjes zingen als we kwamen (of weggingen). Daarna gingen we naar Imani B, dat is een stuk groter de kinderen gaan hier na imani A heen, ik weet niet tot hoe oud ze daar precies blijven. We kregen daar thee met een keniaanse lekkernij sorry ik ben even vergeten hoe het heet maar het was heel lekker! Soort zoete bladerdeeg. Voordat je gaat eten moet je je handen wassen omdat je veel met je handen eet. We kregen eerst dus een warm handdoekje, verzorgd door een van de kinderen :) Zij schonk ook de thee in enzo heel lief. Bij Imani B hadden ze een ‘boerderij’ met koeien,kippen, geiten en ganzen die zorgde voor melk en eieren. (weet niet waar de ganzen voor zorgde). Ook konijnen die ze als huisdieren hadden want dat is goed voor de ontwikkeling. Alleen vinden de kinderen daar het geen probleem als deze konijntjes met kerst gegeten worden. We hadden daar gelunched met de kinderen samen, voor het eten gaan ze met zijn allen in een kring staan en zingen en bidden. Wij gingen ook in de kring staan en de kinderen wilden graag naast mij staan dus trokken ze steeds het handje die ik vast had los. We hadden rijst met bonen gegeten heel lekker! de kip laten liggen dat was beter zei Harrie. Iedereen was trouwens heel aardig en begroette je de hele tijd vroeg hoe het met je ging maar dit schijnt een gewoonte te zijn.
Hij wilde in de namiddag mij nog het centrum laten zien en samen met Sara ergens gaan eten maar dit kon helaas niet doorgaan door redenen die ik beter niet kon vertellen volgens Harrie. Harrie en ik zijn net nog wel naar de mall geweest hier op het terrein en hij heeft mij de supermarkt(die super groot was), de gym(waar ik met veel korting mag komen sporten) en de andere winkeltjes laten zien.
Nou dit zijn wat dingen die ik heb meegemaakt! Ik ga niet altijd zo uitgebreid vertellen denk ik maar de eerste keer natuurlijk wel. Al met al is het dus lekker warm (lees heet, lees verbrand nu al) en zijn de mensen hartstikke aardig. Maandag mag ik gaan beginnen met werken en daar heb ik hartstikke zin in! Ik heb wel echt het idee dat ze mij daar goed kunnen gebruiken. Over Kenia en Nairobi zal ik nog wel veel te weten komen maar tot nu toe heb ik mij vooral verbaasd over de armoede. Liefsss!
-
01 Februari 2014 - 17:12
Thijs:
Super leuk verhaal Zenahhh!! ik krijg echt zin om ook weg te gaan. Maar veel plezier!! -
01 Februari 2014 - 21:29
Eugène :
Ha Zenna,
Wat heb je dat goed beeldend geschreven. Alsof ik weer even terug was, nu 15 jaar geleden. We kwamen toen ook s'avonds onder dezelfde omstandigheden aan. Opgehaald door Roland.
Ik verheug me al op je volgende verslag.
Het gaat helemaal goed komen met jou daar. X pappa -
01 Februari 2014 - 21:42
Amber:
Lieve zennie,
Leuk verhaaltje!!:)
En wist niet dat jij kon verbranden..
Klinkt allemaal heel leuk en als echt iets voor jou!
Heel veel plezier dikke kus, amber -
02 Februari 2014 - 00:50
Pieter Jan:
Hoi Zenna, wat een mooi en herkenbaar verhaal! Was de lekkernij misschien: simosa? Veel plezier en blijf schrijven! MVG van iedereen van 't Spijker! -
02 Februari 2014 - 10:22
Maggitte:
Wow Zen wat een mooie ervaring nu al!
Je beschrijft het inderdaad zo goed dat ik mijn beelden ook weer terug krijg
Ik proef zelfs dat zoete gebak weer...
Fijn dat je zo goed opgevangen bent en wat heerlijk dat de kinderen zich verdrongen om jouw hand te pakken te krijgen
Zou ik ook doen .... Dikkekus XXX -
02 Februari 2014 - 20:06
Els:
Ha lieve Zenna, wat een mooi verhaal. Heel leuk om te lezen. Fijn dat Harrie je op heeft gevangen en je bij hem in de buurt woont. Kan je oude tante weer goed slapen;)
Geniet, geniet, geniet en blijf vooral wel zulke uitgebreide verslagen schrijven. Zo leuk om te lezen. -
02 Februari 2014 - 20:09
Roland:
Ik vind het leuk om weer even 'terug' te zijn. Dat lukt alleen met uitgebreide reisverslagen. Blijven schrijven dus!!!!!!!! -
02 Februari 2014 - 21:09
Annemiek:
Dag Zenna wat een mooi reisverslag, goede keuze om te stoppen met biomedische .... En dit te gaan doen. Geniet ervan.
Annemiek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
